Holland Beker en aankomst Henley

De Holland Beker was voor mij de eerste wedstrijd sinds de 2e plek in de 2- op het NK. Acht weken na de constatering van een hernia, zit ik weer volle bak in de boot. Ik ben erg tevreden dat ik weer kan trainen, al zitten daar nog steeds een aantal aanpassingen in.

Zo roei ik maar 1 keer per dag en de tweede training is op de fiets, in het krachthonk of op de crosstrainer. Dit geeft een lekker gevarieerde training, wat ik erg prettig vind. Ook geeft het me ruimte om zelf te bepalen hoe laat ik wat ga doen, wat ik nu heerlijk vind. In de aanloop naar de Holland Beker trainde ik een aantal keer met Maaike en Rianne, waardoor Jan Klerks mij ook kon coachen. Daarnaast heeft Hans Lycklama me ook een aantal trainingen gecoached. Voor mijn gevoel heb ik mede hierdoor een goede progressie gemaakt.

De Holland Beker voor mij ook nog eens de eerste 2 km wedstrijd in de skiff sinds 1999, waar ik nog wel eens een junioren wedstrijd gevaren heb. Maar ik had geen enkel idee meer hoe ik een skiff wedstrijd in moet gaan. Dus de eerste wedstrijd was erg wennen; gewoon starten en kijken hoe je er uitkomt en kijken hoe zwaar de eerste 1000 meter voelt en dan doortrekken. Met de eerste 2 doorgaand naar de finale had ik besloten sowieso 1600 meter door te varen en dan te kijken hoe het er voor zou staan. Na 1000 meter trok ik weg naar een duidelijke 2e plaats en besloot dat het voldoende was. Vanaf 1400 ben ik wat naar beneden gegaan in kracht en heb de wedstrijd eigenlijk uitgevaren tot ik bedacht dat ik 's-middags toch niet hoefde te varen en toen heb ik nog een eindsprint gedaan om eens te kijken hoe dat viel. Eigenlijk viel de vw me mee.

Ik de halve finale kwam ik er achter dat skiffen toch echt wel zwaar kon zijn. Ik kwam niet lekker uit de start en moest vanaf het begin achter Tim Maeyens. Met Drysdale en Howard op plaats 1 en 2 , moest ik Maeyens verslaan om in de finale te komen. Hij nam de druk er een beetje af vanaf de 1500 dus ik hoopte dat ik met een goede sprint er nog over heen zou kunnen komen, maar zijn ervaring was voldoende om het gat groot genoeg te houden.

In de halve finale voer de Mexicaan nog 5 sec sneller dan ik en ik was toch echt wel van plan om de B-Finale te winnen. Dus goed weg uit de start en voorsprong uitbouwen en nog verder bouwen. Dat ging goed tot de 1000 en daarna kwam de Mexicaan ook op gang en bleef op gelijke afstand. Vanaf de 1500 begon hij iets in te lopen en op de 1700 kwam hij opzetten. Met nog maar een taft voorsprong op de 1750 moest ik alles uit de kast halen om hem te verslaan en met een goede sprint lukte dat. Dus ben erg tevreden over het geheel.

Op naar Henley!

Op zondag de wagen opgeladen en alvast een stukje gereden. Maandagmorgen Nederland uit op weg naar Henley. 's-Middags op het moment dat ik de snelweg afdraai heb ik meteen dat speciale gevoel van deze fantastisch georganiseerde fenomenale wedstrijd! Grote tenten en roeien op de Thames, tussen de balken boten en een enorm publiek. Maar maandag bleef het tijdens een stukje roeien beperkt tot wennen aan de balken de stroming en de motorbootjes.

Momenteel ben ik lekker aan het uitrusten en kijk uit naar mijn wedstrijd van morgen.